адпо́раты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпо́раты |
адпо́ратая |
адпо́ратае |
адпо́ратыя |
| Р. |
адпо́ратага |
адпо́ратай адпо́ратае |
адпо́ратага |
адпо́ратых |
| Д. |
адпо́ратаму |
адпо́ратай |
адпо́ратаму |
адпо́ратым |
| В. |
адпо́раты (неадуш.) адпо́ратага (адуш.) |
адпо́ратую |
адпо́ратае |
адпо́ратыя (неадуш.) адпо́ратых (адуш.) |
| Т. |
адпо́ратым |
адпо́ратай адпо́ратаю |
адпо́ратым |
адпо́ратымі |
| М. |
адпо́ратым |
адпо́ратай |
адпо́ратым |
адпо́ратых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпо́раты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпо́раты |
адпо́ратая |
адпо́ратае |
адпо́ратыя |
| Р. |
адпо́ратага |
адпо́ратай адпо́ратае |
адпо́ратага |
адпо́ратых |
| Д. |
адпо́ратаму |
адпо́ратай |
адпо́ратаму |
адпо́ратым |
| В. |
адпо́раты (неадуш.) адпо́ратага (адуш.) |
адпо́ратую |
адпо́ратае |
адпо́ратыя (неадуш.) адпо́ратых (адуш.) |
| Т. |
адпо́ратым |
адпо́ратай адпо́ратаю |
адпо́ратым |
адпо́ратымі |
| М. |
адпо́ратым |
адпо́ратай |
адпо́ратым |
адпо́ратых |
Кароткая форма: адпо́рата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпо́раты отпо́ротый; см. адпаро́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпо́раты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адпароць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отпо́ротый адпо́раты, мног. паадпо́рваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)