адпо́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпо́йванне
Р. адпо́йвання
Д. адпо́йванню
В. адпо́йванне
Т. адпо́йваннем
М. адпо́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпо́йванне ср. отпа́ивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпойваць — адпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпа́иваниеI адпо́йванне, -ння ср.; см. отпа́иватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)