адпо́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпо́ены |
адпо́еная |
адпо́енае |
адпо́еныя |
| Р. |
адпо́енага |
адпо́енай адпо́енае |
адпо́енага |
адпо́еных |
| Д. |
адпо́енаму |
адпо́енай |
адпо́енаму |
адпо́еным |
| В. |
адпо́ены (неадуш.) адпо́енага (адуш.) |
адпо́еную |
адпо́енае |
адпо́еныя (неадуш.) адпо́еных (адуш.) |
| Т. |
адпо́еным |
адпо́енай адпо́енаю |
адпо́еным |
адпо́енымі |
| М. |
адпо́еным |
адпо́енай |
адпо́еным |
адпо́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адпо́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпо́ены |
адпо́еная |
адпо́енае |
адпо́еныя |
| Р. |
адпо́енага |
адпо́енай адпо́енае |
адпо́енага |
адпо́еных |
| Д. |
адпо́енаму |
адпо́енай |
адпо́енаму |
адпо́еным |
| В. |
адпо́ены (неадуш.) адпо́енага (адуш.) |
адпо́еную |
адпо́енае |
адпо́еныя (неадуш.) адпо́еных (адуш.) |
| Т. |
адпо́еным |
адпо́енай адпо́енаю |
адпо́еным |
адпо́енымі |
| М. |
адпо́еным |
адпо́енай |
адпо́еным |
адпо́еных |
Кароткая форма: адпо́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпо́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ад паіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)