адплыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адплыва́нне
Р. адплыва́ння
Д. адплыва́нню
В. адплыва́нне
Т. адплыва́ннем
М. адплыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адплыва́нне ср. отплы́тие, отва́ливание, отча́ливание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адплы́сці і адплы́ць, -лыву́, -лыве́ш, -лыве́; -лывём, -лывяце́, -лыву́ць; -лы́ў, -лыла́, -ло́; зак.

1. Паплыўшы, аддаліцца ад каго-, чаго-н.

2. Выйсці ў плаванне ад берага, у падарожжа.

3. перан. Павольна, плаўна аддаліцца; мінуцца, знікнуць.

Бярозавыя прысады парадзелі, адплылі ўбок.

Гады адплылі і не вернуцца.

|| незак. адплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адплыццё, -я́, н. і адплыва́нне, -я, н.

Адплыццё парахода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отва́ливание

1. адва́льванне, -ння ср.; адкіда́нне, -ння ср.;

2. адплыва́нне, -ння ср.; см. отва́ливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отча́ливание

1. (отвязывание) мор. адча́льванне, -ння ср.;

2. (отплытие) адча́льванне, -ння ср., адплыва́нне, -ння ср.; ад’язджа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)