Verbum

анлайнавы слоўнік

адпе́ць, -пяю́, -пяе́ш, -пяе́; -пяём, -пеяце́, -пяю́ць; -пе́й, -пе́йце; -пе́ты; зак.

1. што і без дап. Скончыць пець; адспяваць.

Адпелі птушкі свае песні.

2. каго. Выканаць абрад адпявання.

А. нябожчыка.

|| незак. адпява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпе́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адпе́ць сов.

1. в разн. знач. отпе́ть;

а. пе́сню — отпе́ть пе́сню;

а. — нябо́жчыка отпе́ть поко́йника;

2. пропе́ть в отве́т;

ён нам спеў, а мы адпе́лі — он нам спел, а мы пропе́ли в отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; зак.

1. што і без дап. Тое, што і адспяваць.

2. каго. Выканаць над нябожчыкам абрад адпявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпява́ць гл. адпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпе́ть сов.

1. адспява́ць, адпе́ць;

2. церк. адпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́ў, адпеву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпяваць — адпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адпець.

2. у знач. прым. Непапраўны, безнадзейны ў сваіх недахопах. Зноў лынды б’е, лайдак адпеты, і не збіраецца як трэба працаваць. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпява́ць несов.

1. церк. отпева́ть;

2. петь в отве́т; см. адпе́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́ты

1. в разн. знач. отпе́тый; см. адпе́ць;

2. перен. (неисправимый) отпе́тый;

а. п’я́ніца — отпе́тый пья́ница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)