адпа́свіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпасу́ адпасё́м
адпа́свім
2-я ас. адпасе́ш
адпа́свіш		 адпасяце́
адпа́свіце
3-я ас. адпасе́
адпа́свіць		 адпасу́ць
адпа́свяць
Прошлы час
м. адпа́свіў адпа́свілі
ж. адпа́свіла
н. адпа́свіла
Загадны лад
2-я ас. адпасі́
адпа́сві		 адпасі́це
адпа́свіце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпа́свіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і -па́свіш, -па́свіць; -па́свім, -па́свіце, -па́свяць; -па́свіў, -віла; -пасі́; зак.

1. Правесці пэўны час, пасучы жывёлу.

А. сваю чаргу.

2. каго і без дап. Закончыць пасьбу жывёлы (разм.).

3. каго. Адкарміць на падножным корме.

А. коней.

|| незак. адпа́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпа́с, -у, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпа́свіць сов.

1. отгуля́ть, откорми́ть (на подножном корму);

а. бычко́ў — отгуля́ть (откорми́ть) бычко́в;

2. возмести́ть на пастьбе́;

3. (кончить пасти) отпасти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць і ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; ‑пасвім, ‑пасвіце, ‑пасвяць; пр. адпасвіў, ‑пасвіла; заг. адпасі; заг.

1. Правесці, на пасьбе пэўны час. Адпасвіць сваю чаргу.

2. каго. Адкарміць на падножным корме. Адпасвіць цялят на канюшыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпасти́ сов. адпа́свіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́сціць сов., см. адпа́свіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́свены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпасваць — адпасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́сціць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць; пр. адпасціў, ‑ціла; заг. адпасі; зак., каго і без дап.

Тое, што і адпасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)