адпа́свіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адпасе́цца
адпа́свіцца		 адпасу́цца
адпа́свяцца
Прошлы час
м. адпа́свіўся адпа́свіліся
ж. адпа́свілася
н. адпа́свілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́свіцца, -пасу́ся, -пасе́шся, -пасе́цца; -пасёмся, -пасяце́ся, -пасу́цца і -па́свішся, -па́свіцца; -па́свімся, -па́свіцеся, -па́свяцца; -па́свіўся, -па́свілася; -пасі́ся; зак. (разм.).

1. Тое, што і адпасвіць (у 2 знач.).

2. Скончыць пасвіцца.

3. Адкарміцца на падножным корме; ад’есціся.

Каровы адпасвіліся за лета.

|| незак. адпа́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпа́свіцца сов.

1. отгуля́ться, вы́гуляться, откорми́ться (на подножном корму);

2. перен., разг. отъе́сться, откорми́ться, раздобре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́свіцца, ‑пасуся, ‑пасешся, ‑пасецца; ‑пасёмся, ‑пасяцеся, ‑пасуцца і ‑пасуся, ‑пасвішся, ‑пасвіцца; ‑пасвімся, ‑пасвіцеся, ‑пасвяцца; пр. адпасвіўся, ‑пасвілася; заг. адпасіся; зак.

1. Адкарміцца, адгуляцца на падножным корме; ад’есціся.

2. Скончыць пасвіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпасти́сь адпа́свіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отгуля́ться обл. адпа́свіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́сціцца сов., см. адпа́свіцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адпасвіцца.

2. Зал. да адпасваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́сціцца, ‑пасуся, ‑пасешся, ‑пасецца; ‑пасёмся, ‑пасяцеся, ‑пасуцца; пр. адпасціўся, ‑цілася; заг. адпасіся; зак.

Тое, што і адпасвіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагуля́ться

1. нагуля́цца;

2. (откормиться на пастбище) адпа́свіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)