адпа́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпа́сваю адпа́сваем
2-я ас. адпа́сваеш адпа́сваеце
3-я ас. адпа́свае адпа́сваюць
Прошлы час
м. адпа́сваў адпа́свалі
ж. адпа́свала
н. адпа́свала
Загадны лад
2-я ас. адпа́свай адпа́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпа́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́сваць несов.

1. отгу́ливать, отка́рмливать (на подножном корму);

2. возмеща́ть на пастьбе́;

1, 2 см. адпа́свіць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і -па́свіш, -па́свіць; -па́свім, -па́свіце, -па́свяць; -па́свіў, -віла; -пасі́; зак.

1. Правесці пэўны час, пасучы жывёлу.

А. сваю чаргу.

2. каго і без дап. Закончыць пасьбу жывёлы (разм.).

3. каго. Адкарміць на падножным корме.

А. коней.

|| незак. адпа́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпа́с, -у, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпа́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпасваць — адпасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адпасвіцца.

2. Зал. да адпасваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагу́ливать несов.

1. (увеличивать вес) нагу́льваць;

2. (откармливать на пастбище) адпа́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отгу́ливать несов.

1. адгу́льваць;

2. (откармливать на подножном корму) обл. адпа́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)