адпа́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпа́с
Р. адпа́су
Д. адпа́су
В. адпа́с
Т. адпа́сам
М. адпа́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адпа́с, -су м. отгу́л, вы́гул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́с, ‑у, м.

Адкорм, адгул жывёлы на пашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і -па́свіш, -па́свіць; -па́свім, -па́свіце, -па́свяць; -па́свіў, -віла; -пасі́; зак.

1. Правесці пэўны час, пасучы жывёлу.

А. сваю чаргу.

2. каго і без дап. Закончыць пасьбу жывёлы (разм.).

3. каго. Адкарміць на падножным корме.

А. коней.

|| незак. адпа́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпа́с, -у, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагу́л с.-х.

1. нагу́л, -лу м.;

2. адпа́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гул с.-х., обл. вы́пас, -су м., адпа́с, -су м., вы́гул, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отгу́л

1. адгу́л, -лу м.;

получи́ть отгу́л за сверхуро́чную рабо́ту атрыма́ць адгу́л за звышуро́чную рабо́ту;

2. (откорм) обл. адпа́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)