адпаро́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -по́рацца; зак.

Адарвацца, аддзяліцца па лініі шва (пра што-н. прышытае).

Адпароўся каўнер.

|| незак. адпо́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаро́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адпо́рацца адпо́руцца
Прошлы час
м. адпаро́ўся адпаро́ліся
ж. адпаро́лася
н. адпаро́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпаро́цца сов. отпоро́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпаро́цца, ‑порацца; зак.

Адарваўшыся па шве, аддзяліцца (пра што‑н. прышытае).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпо́рвацца гл. адпароцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпоро́ться адпаро́цца, мног. паадпо́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адпароцца.

2. Зал. да адпорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́цца, спорацца; зак.

Адпароцца, аддзяліцца (пра што‑н. прышытае). Нашыўка спаролася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпо́рвацца, ‑аецца; зак.

Адпароцца ў многіх месцах, усюды — пра ўсё, многае. Рукавы паадпорваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпо́рвацца несов., возвр., страд. отпа́рываться; см. адпаро́цца, адпо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)