адпа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпа́рваю адпа́рваем
2-я ас. адпа́рваеш адпа́рваеце
3-я ас. адпа́рвае адпа́рваюць
Прошлы час
м. адпа́рваў адпа́рвалі
ж. адпа́рвала
н. адпа́рвала
Загадны лад
2-я ас. адпа́рвай адпа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́рваць несов. отпа́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Размякчыць парай.

А. касцюм.

|| незак. адпа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпа́ривать несов. адпа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпарваць — аддарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адпарыцца.

2. Зал. да адпарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)