адпа́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпа́рванне
Р. адпа́рвання
Д. адпа́рванню
В. адпа́рванне
Т. адпа́рваннем
М. адпа́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́рванне ср. отпа́ривание, отпа́рка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпарваць — аддарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпа́ривание адпа́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпа́рка ж., разг. адпа́рка, -кі ж., адпа́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)