адпа́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпа́льваю адпа́льваем
2-я ас. адпа́льваеш адпа́льваеце
3-я ас. адпа́львае адпа́льваюць
Прошлы час
м. адпа́льваў адпа́львалі
ж. адпа́львала
н. адпа́львала
Загадны лад
2-я ас. адпа́львай адпа́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпа́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́льваць несов., в разн. знач. отжига́ть; см. адпалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак., што.

1. Спаліць частку прадмета; перапаліўшы, аддзяліць.

А. кавалак шнура.

2. Апрацаваць тэрмічным спосабам метал, шкло для надання адпаведнай якасці (спец.).

3. перан. Зрабіць, сказаць што-н. нечаканае.

◊

Адпаліць штуку (разм., неадабр.) — учыніць што-н. недарэчнае, непрыстойнае.

|| незак. адпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отжига́ть несов., техн. адпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адпальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпальваць — адпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́львацца несов., страд. отжига́ться; см. адпа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адпальваць — адпаліць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́льванне ср. отжига́ние; (спец. — ещё) о́тжиг м.; см. адпа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)