адпа́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпа́льванне
Р. адпа́львання
Д. адпа́льванню
В. адпа́льванне
Т. адпа́льваннем
М. адпа́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпа́льванне ср. отжига́ние; (спец. — ещё) о́тжиг м.; см. адпа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпальваць — адпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отжига́ние техн. адпа́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)