адпаласава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпаласу́ю адпаласу́ем
2-я ас. адпаласу́еш адпаласу́еце
3-я ас. адпаласу́е адпаласу́юць
Прошлы час
м. адпаласава́ў адпаласава́лі
ж. адпаласава́ла
н. адпаласава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпаласу́й адпаласу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпаласава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпаласава́ць сов., разг.

1. (отрезать) отполосова́ть;

2. отполосова́ть, отхлеста́ть, отстега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

Разм.

1. чаго. Адрэзаць, адарваць паласу якога‑н. матэрыялу і пад.

2. перан.; каго. Моцна набіць каго‑н. (рэменем, плёткай), пакінуўшы на целе рубцы, палосы. Вясковыя хлапчукі-падшывальцы грамадою ішлі за бацюшкам, напамінаючы яму, як ён спяваў і скакаў з Купрыяніхаю і як яго чуць Купрыян не адпаласаваў на прыгуменні. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отполосова́ть сов.

1. (разрезать на полосы) распаласава́ць; (отрезать) адпаласава́ць;

2. (избить) адхваста́ць, спаласава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)