адніма́ць гл. адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адніма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адніма́ю адніма́ем
2-я ас. адніма́еш адніма́еце
3-я ас. адніма́е адніма́юць
Прошлы час
м. адніма́ў адніма́лі
ж. адніма́ла
н. адніма́ла
Загадны лад
2-я ас. адніма́й адніма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адніма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адніма́ць несов.

1. (каго, што ад каго, чаго) отнима́ть;

2. (што ад чаго) мат. вычита́ть (что из чего) отнима́ть;

3. (што) отнима́ть, поглоща́ть;

4. (што) безл. парализова́ть;

5. (што) отнима́ть, ампути́ровать;

1-5 см. адня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -ня́ў, -няла́, -ло́; -німі́; адня́ты; зак.

1. што. Адцзяліць ад чаго-н., адвесці ўбок.

А. драбіны ад сцяны.

2. што. Тое, што і ампутаваць.

А. хвораму нагу.

3. што. Паменшыць лік на некалькі адзінак.

Ад пяці а. два.

4. што. Прымусіць патраціць час, сілы і пад.

Нарада адняла цэлы дзень.

5. безас., што. Паралізаваць, пазбавіць здольнасці гаварыць, хадзіць і пад.

Адняло мову.

Адняло ногі.

|| незак. адніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адніма́нне, -я, н. і адыма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыма́ць несов., см. адніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аднімаць — адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адніма́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адняцца.

2. Зал. да аднімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отнима́ть несов.

1. адніма́ць, адыма́ць; (здоровье — ещё) адбіра́ць;

2. (брать силой) адбіра́ць;

3. (ребёнка от груди) адніма́ць, адву́чваць;

4. (вычитать) разг. адніма́ць, адыма́ць; см. отня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́гліць

‘нахабна прымушаць каго-небудзь да чаго-небудзь (не вынагляй яго ехаць); прымусова аднімаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. на́глю на́глім
2-я ас. на́гліш на́гліце
3-я ас. на́гліць на́гляць
Прошлы час
м. на́гліў на́глілі
ж. на́гліла
н. на́гліла
Загадны лад
2-я ас. на́глі на́гліце
Дзеепрыслоўе
цяп. час на́глячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)