адніма́нне гл. адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адніма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адніма́нне
Р. адніма́ння
Д. адніма́нню
В. адніма́нне
Т. адніма́ннем
М. адніма́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адніма́нне ср.

1. (каго, чаго ад каго, чаго) отня́тие, отъём м.;

2. (чаго ад чаго) мат. вычита́ние (чего из чего);

3. (чаго) отня́тие, поглоще́ние;

4. (чаго) отня́тие, ампута́ция ж.;

1-4 см. адніма́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аднімаць — адняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -ня́ў, -няла́, -ло́; -німі́; адня́ты; зак.

1. што. Адцзяліць ад чаго-н., адвесці ўбок.

А. драбіны ад сцяны.

2. што. Тое, што і ампутаваць.

А. хвораму нагу.

3. што. Паменшыць лік на некалькі адзінак.

Ад пяці а. два.

4. што. Прымусіць патраціць час, сілы і пад.

Нарада адняла цэлы дзень.

5. безас., што. Паралізаваць, пазбавіць здольнасці гаварыць, хадзіць і пад.

Адняло мову.

Адняло ногі.

|| незак. адніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адніма́нне, -я, н. і адыма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыма́нне ср., см. адніма́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вычита́ние адніма́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отнима́ние

1. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.;

2. адбіра́нне, -ння ср.;

3. адніма́нне, -ння ср., адву́чванне, -ння ср.;

4. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.; см. отнима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отня́тие

1. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.; адабра́нне, -ння ср.;

2. адабра́нне, -ння ср.;

3. адніма́нне, -ння ср., адву́чванне, -ння ср.;

4. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.; см. отня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)