Verbum

каўза́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які адносіцца да прычынна-выніковых адносін, да выражэння гэтых адносін; прычынны.

Каўзальная сувязь з’яў.

|| наз. каўза́льнасць, -і, ж.

камерцыяліза́цыя, -і, ж.

Увядзенне рыначных адносін; пераход на камерцыйную аснову.

правапара́дак, -дку, м. (кніжн.).

Парадак грамадскіх адносін, замацаваны прававымі нормамі.

старо́нні, -яя, -яе.

1. Які не мае адносін да гэтага калектыву, сям’і і пад.; чужы.

Староннія людзі.

2. Не свой, не ўласны, чый-н.

Старонняя падтрымка.

3. Які не мае непасрэдных, прамых адносін да чаго-н.; пабочны.

С. шум.

пабраці́мства, -а, н.

Старажытны славянскі звычай замацавання мужчынскай дружбы прыраўноўваннем яе да братніх адносін.

П. франтавікоў.

рапто́ўны, -ая, -ае.

Які надышоў, адбыўся раптам, нечакана.

Р. разрыў адносін паміж сябрамі.

|| наз. рапто́ўнасць, -і, ж.

адчужэ́нне, -я, н.

1. гл. адчужаць.

2. Спыненне або адсутнасць блізкіх адносін паміж кім-н., аддаленне, адасабленне.

А. былых сяброў.