аднафа́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднафа́зны аднафа́зная аднафа́знае аднафа́зныя
Р. аднафа́знага аднафа́знай
аднафа́знае		 аднафа́знага аднафа́зных
Д. аднафа́знаму аднафа́знай аднафа́знаму аднафа́зным
В. аднафа́зны (неадуш.)
аднафа́знага (адуш.)		 аднафа́зную аднафа́знае аднафа́зныя (неадуш.)
аднафа́зных (адуш.)
Т. аднафа́зным аднафа́знай
аднафа́знаю		 аднафа́зным аднафа́знымі
М. аднафа́зным аднафа́знай аднафа́зным аднафа́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднафа́зны эл. однофа́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднафа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адну фазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

однофа́зный эл. аднафа́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)