аднапо́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднапо́лы аднапо́лая аднапо́лае аднапо́лыя
Р. аднапо́лага аднапо́лай
аднапо́лае		 аднапо́лага аднапо́лых
Д. аднапо́ламу аднапо́лай аднапо́ламу аднапо́лым
В. аднапо́лы (неадуш.)
аднапо́лага (адуш.)		 аднапо́лую аднапо́лае аднапо́лыя (неадуш.)
аднапо́лых (адуш.)
Т. аднапо́лым аднапо́лай
аднапо́лаю		 аднапо́лым аднапо́лымі
М. аднапо́лым аднапо́лай аднапо́лым аднапо́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мнагадо́мны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: мнагадомныя расліны — расліны, у якіх, акрамя звычайных двухполых кветак, ёсць і аднаполыя. Грэчка — мнагадомная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)