аднапо́лы, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: які мае адзнакі толькі аднаго полу (мужчынскага ці жаночага).

|| наз. аднапо́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапо́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднапо́лы аднапо́лая аднапо́лае аднапо́лыя
Р. аднапо́лага аднапо́лай
аднапо́лае		 аднапо́лага аднапо́лых
Д. аднапо́ламу аднапо́лай аднапо́ламу аднапо́лым
В. аднапо́лы (неадуш.)
аднапо́лага (адуш.)		 аднапо́лую аднапо́лае аднапо́лыя (неадуш.)
аднапо́лых (адуш.)
Т. аднапо́лым аднапо́лай
аднапо́лаю		 аднапо́лым аднапо́лымі
М. аднапо́лым аднапо́лай аднапо́лым аднапо́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднапо́лы бот. однопо́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднапо́лы, ‑ая, ‑ае.

Які мае палавыя органы толькі аднаго полу (мужчынскія або жаночыя). Аднаполая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

однопо́лый бот. аднапо́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)