аднано́гі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднано́гі |
аднано́гая |
аднано́гае |
аднано́гія |
| Р. |
аднано́гага |
аднано́гай
аднано́гае |
аднано́гага |
аднано́гіх |
| Д. |
аднано́гаму |
аднано́гай |
аднано́гаму |
аднано́гім |
| В. |
аднано́гі (неадуш.)
аднано́гага (адуш.) |
аднано́гую |
аднано́гае |
аднано́гія (неадуш.)
аднано́гіх (адуш.) |
| Т. |
аднано́гім |
аднано́гай
аднано́гаю |
аднано́гім |
аднано́гімі |
| М. |
аднано́гім |
аднано́гай |
аднано́гім |
аднано́гіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднано́гі, ‑ая, ‑ае.
Які мае толькі адну нагу. Амелька стаяў сярод хаты, абапёршыся на сваю драўляную нагу. Дзеці спалохана глядзелі на аднаногага чалавека. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыбіра́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца прыбіраннем, навядзеннем чыстаты, парадку дзе‑н. У трох пакоіках сельсавета не было нікога. Толькі на ганку з двара сядзеў стары аднаногі Мікодым, нязменны вартаўнік і прыбіральшчык сельсавета. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)