аднаме́рны, -ая, -ае.

Аднолькавай меры, працягласці; раўнамерны.

Аднамерныя адрэзкі.

|| наз. аднаме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаме́рны аднаме́рная аднаме́рнае аднаме́рныя
Р. аднаме́рнага аднаме́рнай
аднаме́рнае		 аднаме́рнага аднаме́рных
Д. аднаме́рнаму аднаме́рнай аднаме́рнаму аднаме́рным
В. аднаме́рны (неадуш.)
аднаме́рнага (адуш.)		 аднаме́рную аднаме́рнае аднаме́рныя (неадуш.)
аднаме́рных (адуш.)
Т. аднаме́рным аднаме́рнай
аднаме́рнаю		 аднаме́рным аднаме́рнымі
М. аднаме́рным аднаме́рнай аднаме́рным аднаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаме́рны разг. ра́вный по величине́, равноме́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Аднолькавай меры, працягласці; раўнамерны. Рыгор зірнуў на Зосю і ўгледзеў, што яе бялесыя льняныя валасы, заўсёды акуратненька расчэсаныя на прабор і завітыя ў дзве аднамерныя па даўжыні і таўшчыні касы, на скорую руку былі згорнуты ў куклу. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одноме́рный аднаме́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)