аднама́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднама́сны аднама́сная аднама́снае аднама́сныя
Р. аднама́снага аднама́снай
аднама́снае		 аднама́снага аднама́сных
Д. аднама́снаму аднама́снай аднама́снаму аднама́сным
В. аднама́сны (неадуш.)
аднама́снага (адуш.)		 аднама́сную аднама́снае аднама́сныя (неадуш.)
аднама́сных (адуш.)
Т. аднама́сным аднама́снай
аднама́снаю		 аднама́сным аднама́снымі
М. аднама́сным аднама́снай аднама́сным аднама́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднама́сны однома́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднама́сны, ‑ая, ‑ае.

Аднолькавае масці з другой жывёлінай. Аднамасныя коні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

однома́стный аднама́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)