адна́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адна́кі адна́кая адна́кае адна́кія
Р. адна́кага адна́кай
адна́кае		 адна́кага адна́кіх
Д. адна́каму адна́кай адна́каму адна́кім
В. адна́кі (неадуш.)
адна́кага (адуш.)		 адна́кую адна́кае адна́кія (неадуш.)
адна́кіх (адуш.)
Т. адна́кім адна́кай
адна́каю		 адна́кім адна́кімі
М. адна́кім адна́кай адна́кім адна́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адна́кі разг. одина́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адна́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і аднолькавы. Праўда, не заўсёды грэбля з аднакаю сілай бунтавала сялянскія душы. Колас. Рыгор разглядаў у змроку аднакія прыземістыя абсаджаныя садкамі хаткі. Гартны. [Дубіку] хоць бы што — ён заўсёды аднакі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднолькавы, роўны, такі, раўназначны, раўнацэнны, аднастайны, аднатыпны; аднакі (абл.) □ адзін у аднаго, адна цана, адной шэрсці, на адзін аршын, на адзін капыл (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)