адназме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адназме́нны адназме́нная адназме́ннае адназме́нныя
Р. адназме́ннага адназме́ннай
адназме́ннае		 адназме́ннага адназме́нных
Д. адназме́ннаму адназме́ннай адназме́ннаму адназме́нным
В. адназме́нны (неадуш.)
адназме́ннага (адуш.)		 адназме́нную адназме́ннае адназме́нныя (неадуш.)
адназме́нных (адуш.)
Т. адназме́нным адназме́ннай
адназме́ннаю		 адназме́нным адназме́ннымі
М. адназме́нным адназме́ннай адназме́нным адназме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адназме́нны односме́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адназме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца ў адну змену, складаецца з адной змены. Адназменная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

односме́нный адназме́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)