адна́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адна́джваю адна́джваем
2-я ас. адна́джваеш адна́джваеце
3-я ас. адна́джвае адна́джваюць
Прошлы час
м. адна́джваў адна́джвалі
ж. адна́джвала
н. адна́джвала
Загадны лад
2-я ас. адна́джвай адна́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адна́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адна́джваць несов. отва́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адна́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аднадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адна́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што, ад чаго (разм.).

Адвучыць ад якой-н. звычкі ці хаджэння да каго-н. або куды-н.

А. ад курэння.

А. надакучлівага госця.

|| незак. адна́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перана́джваць

‘аднаджваць каго-небудзь ад іншага да сябе’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перана́джваю перана́джваем
2-я ас. перана́джваеш перана́джваеце
3-я ас. перана́джвае перана́джваюць
Прошлы час
м. перана́джваў перана́джвалі
ж. перана́джвала
н. перана́джвала
Загадны лад
2-я ас. перана́джвай перана́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перана́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)