адмя́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мя́к, -кла; зак.

1. Стаць мякчэйшым ад вільгаці, размякнуць.

Скуры адмяклі.

2. Аслабнуць, адваліцца.

Мароз адмяк.

|| незак. адмяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмя́кнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адмя́кне адмя́кнуць
Прошлы час
м. адмя́к адмя́клі
ж. адмя́кла
н. адмя́кла
Дзеепрыслоўе
прош. час адмя́кшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмя́кнуць сов. отмя́кнуть;

сухары́ ~клі — сухари́ отмя́кли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмя́кнуць, ‑не; пр. адмяк, ‑ла; зак.

Зрабіцца мякчэйшым ад вільгаці; адсырэць, размякнуць. Гразь на штанах, мусіць, яшчэ з Карчаватак. Падсохла на сонцы за дзень, пасля зноў адмякла ў рацэ, калі цягалі калёсы. Пташнікаў. // Аслабнуць, адваліцца (пра мароз, холад). Удзень было сонечна, марозна і ціха, а перад захадам сонца неба пачало хмурыцца, адмяк мароз і з усходу павеяў вецер. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отмя́кнуть сов.

1. адмя́кнуць; (отсыреть) адсырэ́ць;

2. перен. адмя́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмякнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяка́ць несов. отмяка́ть; см. адмя́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)