адмяжо́ўвацца гл. адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмяжо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адмяжо́ўваюся адмяжо́ўваемся
2-я ас. адмяжо́ўваешся адмяжо́ўваецеся
3-я ас. адмяжо́ўваецца адмяжо́ўваюцца
Прошлы час
м. адмяжо́ўваўся адмяжо́ўваліся
ж. адмяжо́ўвалася
н. адмяжо́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. адмяжо́ўвайся адмяжо́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адмяжо́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмяжо́ўвацца несов.

1. прям., перен. отмежёвываться; см. адмежава́цца;

2. страд. отмежёвываться; отграни́чиваться; см. адмяжо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмяжо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адмежавацца.

2. Зал. да адмяжоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмежава́цца, -мяжу́юся, -мяжу́ешся, -мяжу́ецца; -мяжу́йся; зак.

1. Аддзяліцца мяжой ад каго-н.

2. перан. Заняць адасобленае ад каго-, чаго-н. становішча, спыніць зносіны з кім-н., выказаць нязгоду з чым-н.

А. ад такіх сяброў.

|| незак. адмяжо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. адмяжо́ўванне, -я, н.

|| наз. адмежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отграни́чиваться страд. адмяжо́ўвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмежёвываться возвр., страд. адмяжо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмяжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяжоўваць — адмежаваць і адмяжоўвацца — адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)