адмурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Пабудаваць, вымураваць з камення ці з цэглы.

А. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмурава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмуру́ю адмуру́ем
2-я ас. адмуру́еш адмуру́еце
3-я ас. адмуру́е адмуру́юць
Прошлы час
м. адмурава́ў адмурава́лі
ж. адмурава́ла
н. адмурава́ла
Загадны лад
2-я ас. адмуру́й адмуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмурава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмурава́ць сов., разг. возвести́, постро́ить (из кирпича, камня)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць з каменя ці з цэглы; вымураваць. Адмураваць дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)