Verbum

анлайнавы слоўнік

адмо́чваць гл. адмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмо́чваць несов.

1. отма́чивать;

2. спец. (вымачивать, пропитывать влагой) отвола́живать;

3. перен., прост. отма́чивать;

1-3 см. адмачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., што.

1. Намачыўшы што-н., аддзяліць, адклеіць.

А. прысохлы бінт.

А. наклейку.

2. Вымачыць, зрабіць больш прыдатным для выкарыстання (спец.).

А. скуры.

3. перан. Сказаць або зрабіць што-н. недарэчнае, непрыстойнае (разм.).

Ну і адмачыў штуку!

|| незак. адмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адмо́чванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і адмо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 2 знач.).

|| прым. адмо́чны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отма́чивать несов. адмо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адмочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмочваць — адмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмо́чвацца несов., страд. отма́чиваться; отвола́живаться; см. адмо́чваць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́чванне ср.

1. отма́чивание, отмо́чка ж.;

2. спец. отвола́живание;

1, 2 см. адмо́чваць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)