адмо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адмо́чаны адмо́чаная адмо́чанае адмо́чаныя
Р. адмо́чанага адмо́чанай
адмо́чанае		 адмо́чанага адмо́чаных
Д. адмо́чанаму адмо́чанай адмо́чанаму адмо́чаным
В. адмо́чаны (неадуш.)
адмо́чанага (адуш.)		 адмо́чаную адмо́чанае адмо́чаныя (неадуш.)
адмо́чаных (адуш.)
Т. адмо́чаным адмо́чанай
адмо́чанаю		 адмо́чаным адмо́чанымі
М. адмо́чаным адмо́чанай адмо́чаным адмо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адмо́чаны адмо́чаная адмо́чанае адмо́чаныя
Р. адмо́чанага адмо́чанай
адмо́чанае		 адмо́чанага адмо́чаных
Д. адмо́чанаму адмо́чанай адмо́чанаму адмо́чаным
В. адмо́чаны (неадуш.)
адмо́чанага (адуш.)		 адмо́чаную адмо́чанае адмо́чаныя (неадуш.)
адмо́чаных (адуш.)
Т. адмо́чаным адмо́чанай
адмо́чанаю		 адмо́чаным адмо́чанымі
М. адмо́чаным адмо́чанай адмо́чаным адмо́чаных

Кароткая форма: адмо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмо́чаны

1. отмо́ченный;

2. спец. отволо́женный;

1, 2 см. адмачы́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отмо́ченный адмо́чаны, мног. паадмо́чваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)