адме́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адме́н |
адме́ны |
| Р. |
адме́ну |
адме́наў |
| Д. |
адме́ну |
адме́нам |
| В. |
адме́н |
адме́ны |
| Т. |
адме́нам |
адме́намі |
| М. |
адме́не |
адме́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адме́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адме́на |
адме́ны |
| Р. |
адме́ны |
адме́н |
| Д. |
адме́не |
адме́нам |
| В. |
адме́ну |
адме́ны |
| Т. |
адме́най адме́наю |
адме́намі |
| М. |
адме́не |
адме́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)