адме́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. адме́ль адме́лі
Р. адме́лі адме́лей
адме́ляў
Д. адме́лі адме́лям
В. адме́ль адме́лі
Т. адме́ллю адме́лямі
М. адме́лі адме́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адме́ль ж., см. во́дмель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адме́ль, -і, мн. -і, -ей і (радзей) адме́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Тое, што і водмель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́ль, ‑і, і (радзей) адме́ліна, ‑ы, ж.

Тое, што і водмель. Чайка кружыць над затокай, Свішча кулічок з адмелі. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)