адма́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адма́шка |
адма́шкі |
| Р. |
адма́шкі |
адма́шак |
| Д. |
адма́шцы |
адма́шкам |
| В. |
адма́шку |
адма́шкі |
| Т. |
адма́шкай
адма́шкаю |
адма́шкамі |
| М. |
адма́шцы |
адма́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адма́шка ж., мор., спорт. отма́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отма́шка мор., спорт. адма́шка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)