адмацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго-што.

1. Зняць з уліку адкуль-н. (афіц.).

2. Скасаваць прымацаванне.

А. навучэнцаў.

|| незак. адмацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адмацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмацава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмацу́ю адмацу́ем
2-я ас. адмацу́еш адмацу́еце
3-я ас. адмацу́е адмацу́юць
Прошлы час
м. адмацава́ў адмацава́лі
ж. адмацава́ла
н. адмацава́ла
Загадны лад
2-я ас. адмацу́й адмацу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмацава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмацава́ць сов., в разн. знач. открепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Зняць з уліку адкуль‑н. // Скасаваць прымацаванае. [Юра:] — І цяпер я прапаную адмацаваць, пакуль не позна, Толю ад Мішы, каб не мець у звяне лішняга двоечніка. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацава́ны откреплённый; см. адмацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскрепи́ть сов., спец. размацава́ць, адмацава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открепи́ть сов.

1. адмацава́ць; (отвязать) адвяза́ць, мног. паадвя́зваць;

2. (снять с учёта) адмацава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмацоўваць — адмацаваць і адмацоўвацца — адмацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)