адмахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што.

Узмахам рукі, галавы адагнаць, адкінуць.

А. камароў.

|| незак. адма́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмахну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмахну́ адмахнё́м
2-я ас. адмахне́ш адмахняце́
3-я ас. адмахне́ адмахну́ць
Прошлы час
м. адмахну́ў адмахну́лі
ж. адмахну́ла
н. адмахну́ла
Загадны лад
2-я ас. адмахні́ адмахні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адмахну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмахну́ць сов. отмахну́ть;

адмахну́ць валасы́ — отмахну́ть во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Узмахам рукі, галавы адкінуць. Заяц адмахнуў грыўку вышэй на лоб, узважыў бот на руцэ, пастукаў костачкамі пальцаў па падэшве, прыцмокнуў. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отмахну́ть сов., однокр. адмахну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адма́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адма́хваць I несов.

1. в разн. знач. отма́хивать;

2. мор. отма́хивать;

1, 2 см. адмаха́ць

адма́хваць II несов. отма́хивать; см. адмахну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)