Verbum

анлайнавы слоўнік

адмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Старанна намаляваць што-н. (алеем, фарбамі).

2. Размаляваць, пафарбаваць, упрыгожыць.

А. хату.

3. Скончыць займацца маляваннем.

Ён сваё ўжо адмаляваў.

4. перан. Вобразна апісаць, абмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмалява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмалява́ць сов., разг.

1. (маслом, красками) отмалева́ть, написа́ть;

2. (покрасить краской) покра́сить, вы́красить;

3. (перестать заниматься малеваньем) отмалева́ть;

ён сваё ўжо ~ва́ў — он своё уже́ отмалева́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

Разм.

1. Старанна, па-майстэрску намаляваць. // Намаляваць у смешным, карыкатурным плане.

2. Упрыгожыць узорамі, малюнкамі; размаляваць. // перан. Вобразна апісаць; абмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отмалева́ть сов., разг. адмалява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмалява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмалява́ны разг.

1. отмалёванный, напи́санный;

2. покра́шенный, вы́крашенный;

1, 2 см. адмалява́ць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)