адлі́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адлі́чаны |
адлі́чаная |
адлі́чанае |
адлі́чаныя |
| Р. |
адлі́чанага |
адлі́чанай адлі́чанае |
адлі́чанага |
адлі́чаных |
| Д. |
адлі́чанаму |
адлі́чанай |
адлі́чанаму |
адлі́чаным |
| В. |
адлі́чаны (неадуш.) адлі́чанага (адуш.) |
адлі́чаную |
адлі́чанае |
адлі́чаныя (неадуш.) адлі́чаных (адуш.) |
| Т. |
адлі́чаным |
адлі́чанай адлі́чанаю |
адлі́чаным |
адлі́чанымі |
| М. |
адлі́чаным |
адлі́чанай |
адлі́чаным |
адлі́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адлі́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адлі́чаны |
адлі́чаная |
адлі́чанае |
адлі́чаныя |
| Р. |
адлі́чанага |
адлі́чанай адлі́чанае |
адлі́чанага |
адлі́чаных |
| Д. |
адлі́чанаму |
адлі́чанай |
адлі́чанаму |
адлі́чаным |
| В. |
адлі́чаны (неадуш.) адлі́чанага (адуш.) |
адлі́чаную |
адлі́чанае |
адлі́чаныя (неадуш.) адлі́чаных (адуш.) |
| Т. |
адлі́чаным |
адлі́чанай адлі́чанаю |
адлі́чаным |
адлі́чанымі |
| М. |
адлі́чаным |
адлі́чанай |
адлі́чаным |
адлі́чаных |
Кароткая форма: адлі́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адлі́чаны
1. отсчи́танный;
2. отчи́сленный, вы́чтенный;
1, 2 см. адлічы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлі́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адлічыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отсчи́танный адлі́чаны, мног. паадлі́чваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отчи́сленный
1. адлі́чаны, мног. паадлі́чваны;
2. (уволенный) зво́льнены, мног. пазвальня́ны; вы́ключаны, мног. павыключа́ны; перада́дзены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)