адлі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адлі́ты адлі́тая адлі́тае адлі́тыя
Р. адлі́тага адлі́тай
адлі́тае		 адлі́тага адлі́тых
Д. адлі́таму адлі́тай адлі́таму адлі́тым
В. адлі́ты (неадуш.)
адлі́тага (адуш.)		 адлі́тую адлі́тае адлі́тыя (неадуш.)
адлі́тых (адуш.)
Т. адлі́тым адлі́тай
адлі́таю		 адлі́тым адлі́тымі
М. адлі́тым адлі́тай адлі́тым адлі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адлі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адлі́ты адлі́тая адлі́тае адлі́тыя
Р. адлі́тага адлі́тай
адлі́тае		 адлі́тага адлі́тых
Д. адлі́таму адлі́тай адлі́таму адлі́тым
В. адлі́ты (неадуш.)
адлі́тага (адуш.)		 адлі́тую адлі́тае адлі́тыя (неадуш.)
адлі́тых (адуш.)
Т. адлі́тым адлі́тай
адлі́таю		 адлі́тым адлі́тымі
М. адлі́тым адлі́тай адлі́тым адлі́тых

Кароткая форма: адлі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адлі́ты I отли́тый; см. адлі́ць I

адлі́ты II отли́тый; см. адлі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отли́тый

1. адлі́ты;

2. адлі́ты, вы́літы; см. отли́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выліва́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены ліццём, адліты з плаўкага рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліва́ны, ‑ая, ‑ае.

Выраблены ліццём; літы, адліты. Адліваныя кулі. Адліваныя дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́ты, ‑ая, ‑ае.

Выраблены ліццём, адліты з плаўкага рэчыва. Літыя вырабы. Літая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлі́ць², адалью́, адалье́ш, адалье́; адальём, адальяце́, адалью́ць; адліў, адліла́, адліло́; адлі́; адліты; зак., што.

Вырабіць ліццём.

А. статуэтку з бронзы.

|| незак. адліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адліва́нне, -я, н. і адлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, ж.

|| прым. адліўны́, -а́я, -о́е і адлі́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фунда́тар, ‑а, м.

Той, хто засноўвае што‑н. або дае грошы на заснаванне чаго‑н. Пра моладаўскі звон мы ведаем амаль усё: дзе і калі ён быў адліты, імёны майстра, фундатара і верагоднага аўтара ці рэдактара тэкстаў. «Помнікі».

[Польск. fundator з лац. fundator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)