адліто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адліто́ўваю адліто́ўваем
2-я ас. адліто́ўваеш адліто́ўваеце
3-я ас. адліто́ўвае адліто́ўваюць
Прошлы час
м. адліто́ўваў адліто́ўвалі
ж. адліто́ўвала
н. адліто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адліто́ўвай адліто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адліто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адліто́ўваць несов., уст., см. адпа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адлітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (уст.).

Тое, што і адпаяць.

|| незак. адліто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адліто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлітоўваць — адлітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпа́ивать​II несов. (к отпая́ть) адпа́йваць, уст. адліто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)