адлі́пнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; -лі́п, -пла; зак. (разм.).

Тое, што і адляпіцца.

Марка адліпла.

|| незак. адліпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлі́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлі́пну адлі́пнем
2-я ас. адлі́пнеш адлі́пнеце
3-я ас. адлі́пне адлі́пнуць
Прошлы час
м. адлі́п адлі́плі
ж. адлі́пла
н. адлі́пла
Загадны лад
2-я ас. адлі́пні адлі́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час адлі́пшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлі́пнуць сов. отли́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́пнуць, ‑не; пр. адліп, ‑ла; зак.

Адстаць, адляпіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліпа́ць, ‑ае.

Незак. да адліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отли́пнуть сов. адлі́пнуць, мног. паадліпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадліпа́ць, ‑ае; зак.

Разм. Адліпнуць, адстаць у многіх месцах, поўнасцю — пра ўсё, многае. Паадліпалі краі пластыра. Паадліпалі шпалеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)