адлі́вачны гл. адліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлі́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адлі́вачны адлі́вачная адлі́вачнае адлі́вачныя
Р. адлі́вачнага адлі́вачнай
адлі́вачнае		 адлі́вачнага адлі́вачных
Д. адлі́вачнаму адлі́вачнай адлі́вачнаму адлі́вачным
В. адлі́вачны (неадуш.)
адлі́вачнага (адуш.)		 адлі́вачную адлі́вачнае адлі́вачныя (неадуш.)
адлі́вачных (адуш.)
Т. адлі́вачным адлі́вачнай
адлі́вачнаю		 адлі́вачным адлі́вачнымі
М. адлі́вачным адлі́вачнай адлі́вачным адлі́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлі́вачны отли́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для адліўкі (у 1 знач.). Адлівачная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлі́ць², адалью́, адалье́ш, адалье́; адальём, адальяце́, адалью́ць; адліў, адліла́, адліло́; адлі́; адліты; зак., што.

Вырабіць ліццём.

А. статуэтку з бронзы.

|| незак. адліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адліва́нне, -я, н. і адлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, ж.

|| прым. адліўны́, -а́я, -о́е і адлі́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отли́вочный адлі́вачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)