адлята́ць² гл. адляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлята́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Скончыць лятаць.

2. што. Прабыць у авіяцыі, у лётным саставе пэўны час.

Пятнаццаць гадоў адлятаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлята́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлята́ю адлята́ем
2-я ас. адлята́еш адлята́еце
3-я ас. адлята́е адлята́юць
Прошлы час
м. адлята́ў адлята́лі
ж. адлята́ла
н. адлята́ла
Загадны лад
2-я ас. адлята́й адлята́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адлята́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлята́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адлята́ю адлята́ем
2-я ас. адлята́еш адлята́еце
3-я ас. адлята́е адлята́юць
Прошлы час
м. адлята́ў адлята́лі
ж. адлята́ла
н. адлята́ла
Загадны лад
2-я ас. адлята́й адлята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адлята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлята́ць I несов.

1. (летя, удаляться) отлета́ть, улета́ть;

2. в др. знач. отлета́ть;

1, 2 см. адляце́ць

адлята́ць II сов. (кончить летать) отлета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

1. Летучы, перамясціцца, аддаліцца ад каго-, чаго-н. на пэўную адлегласць.

А. на дзесяць кіламетраў.

2. Паляцець; пакінуць якое-н. месца, вылецеўшы.

Адляцелі буслы ў вырай.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Адысці, мінуць, знікнуць (кніжн.).

Дні дзяцінства адляцелі.

4. Адскочыць убок ад моцнага ўдару, штуршка (разм.).

Мячык адляцеў ад сцяны.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адарвацца, адпасці (пра што-н. прымацаванае; разм.).

Наклейка адляцела.

|| незак. адлята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлётаць сов., см. адлята́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отлета́ть​I несов. (улетать) адлята́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле дзеясл. адлятаць — адляцець (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)