адляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак., што (разм.).

Тое, што і адклеіць.

А. наклейку.

|| незак. адле́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адляпі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адляплю́ адле́пім
2-я ас. адле́піш адле́піце
3-я ас. адле́піць адле́пяць
Прошлы час
м. адляпі́ў адляпі́лі
ж. адляпі́ла
н. адляпі́ла
Загадны лад
2-я ас. адляпі́ адляпі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адляпі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адляпі́ць сов. отлепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што.

Аддзяліць, адарваць што‑н. прыліплае, прылепленае. Адляпіць марку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́пліваць гл. адляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отлепи́ть сов. адляпі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адляпіць што‑н. у многіх месцах; адляпіць усё, многае. Паадлепліваць маркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

Аддзяліўшы, зняць прыклеенае; адарваць, адляпіць. Адклеіць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)