адлу́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адлу́пліваю адлу́пліваем
2-я ас. адлу́пліваеш адлу́пліваеце
3-я ас. адлу́плівае адлу́пліваюць
Прошлы час
м. адлу́пліваў адлу́плівалі
ж. адлу́плівала
н. адлу́плівала
Загадны лад
2-я ас. адлу́плівай адлу́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адлу́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлу́пліваць несов. (отделяя, снимать кору, шелуху) отлу́пливать, отлупля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адлупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отлупля́ть несов., прост. (кору, кожуру) адлу́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлу́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлупліваць — адлупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлу́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адлупіцца.

2. Зал. да адлупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлу́плівацца несов., возвр., страд., разг. отлу́пливаться, отлупля́ться; см. адлупі́цца, адлу́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)