адле́зці, -зу, -зеш, -зе; -ле́зь; зак. (разм.).

Перастаць чапляцца, адчапіцца.

Адлезь ты ад яго!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адле́зці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адле́зу адле́зем
2-я ас. адле́зеш адле́зеце
3-я ас. адле́зе адле́зуць
Прошлы час
м. адле́з адле́злі
ж. адле́зла
н. адле́зла
Загадны лад
2-я ас. адле́зь адле́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час адле́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адле́зці сов., разг.

1. (отступить ползком) отползти́, отле́зть;

2. (перестать приставать) отста́ть, отцепи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адле́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.

Разм. Перастаць чапляцца, адчапіцца. [Малодка:] — Ахты, рагатун пракляты! Адлезь, табе кажу, а то, брат, поўху зловіш. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)