адлама́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адлама́ны адлама́ная адлама́нае адлама́ныя
Р. адлама́нага адлама́най
адлама́нае
адлама́нага адлама́ных
Д. адлама́наму адлама́най адлама́наму адлама́ным
В. адлама́ны (неадуш.)
адлама́нага (адуш.)
адлама́ную адлама́нае адлама́ныя (неадуш.)
адлама́ных (адуш.)
Т. адлама́ным адлама́най
адлама́наю
адлама́ным адлама́нымі
М. адлама́ным адлама́най адлама́ным адлама́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адлама́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адлама́ны адлама́ная адлама́нае адлама́ныя
Р. адлама́нага адлама́най
адлама́нае
адлама́нага адлама́ных
Д. адлама́наму адлама́най адлама́наму адлама́ным
В. адлама́ны (неадуш.)
адлама́нага (адуш.)
адлама́ную адлама́нае адлама́ныя (неадуш.)
адлама́ных (адуш.)
Т. адлама́ным адлама́най
адлама́наю
адлама́ным адлама́нымі
М. адлама́ным адлама́най адлама́ным адлама́ных

Кароткая форма: адлама́на.

Іншыя варыянты: адло́маны, адло́млены.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адлама́ны отло́манный; отло́мленный; см. адлама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отло́манный адлама́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отло́мленный адлама́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адло́маны, см. адлама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адло́млены, см. адлама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адло́млены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адламаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Адламаны кавалак чаго-н.; абломак.

А. касы.

2. перан. Рэшткі таго, што раней існавала.

А. старога свету (перан.: астатак).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)