адкідны́, -а́я, -о́е.

Які можа адкідвацца, прымацаваны адным краем.

З адкідным верхам машына.

Адкідное крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкідны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адкідны́ адкідна́я адкідно́е адкідны́я
Р. адкідно́га адкідно́й
адкідно́е		 адкідно́га адкідны́х
Д. адкідно́му адкідно́й адкідно́му адкідны́м
В. адкідны́ (неадуш.) адкідну́ю адкідно́е адкідны́я (неадуш.)
Т. адкідны́м адкідно́й
адкідно́ю		 адкідны́м адкідны́мі
М. адкідны́м адкідно́й адкідны́м адкідны́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адкі́дны адкі́дная адкі́днае адкі́дныя
Р. адкі́днага адкі́днай
адкі́днае		 адкі́днага адкі́дных
Д. адкі́днаму адкі́днай адкі́днаму адкі́дным
В. адкі́дны (неадуш.)
адкі́днага (адуш.)		 адкі́дную адкі́днае адкі́дныя (неадуш.)
адкі́дных (адуш.)
Т. адкі́дным адкі́днай
адкі́днаю		 адкі́дным адкі́днымі
М. адкі́дным адкі́днай адкі́дным адкі́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкідны́ откидно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкідны́, ‑ая, ‑ое.

Які можа адкідвацца, адкінуцца (у 2 знач.) (пра што‑н., замацаванае адным краем). У зале рассядаліся гледачы: стукалі адкідныя крэслы, шморгалі ногі. Карпюк. Чорная, з адкідным верхам машына ішла па самай сярэдзіне вуліцы. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкі́ды, -аў.

1. Непрыгодныя рэшткі чаго-н., адходы.

Скрыня для адкідаў.

А. вытворчасці.

2. Пра маральна апусцелых людзей.

А. грамадства (перан.).

|| прым. адкі́дны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отбро́сный, отбро́совый спец. адкі́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капюшо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адкідны галаўны ўбор, прымацаваны ззаду да каўняра верхняга адзення.

Паліто з капюшонам.

|| прым. капюшо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

откидно́й адкідны́;

откидное сиде́нье адкідно́е сядзе́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задра́йка, ‑і, ДМ ‑драйцы; Р мн. ‑драек; ж.

Адкідны болт з гайкай, які служыць для закрывання ілюмінатараў, люкаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)