адкупі́цца, -куплю́ся, -ку́пішся, -ку́піцца; зак., ад каго-чаго.

Вызваліцца ад якой-н. залежнасці, ад якіх-н. абавязкаў за плату, хабар і пад.; выкупіць сябе.

Ледзь адкупіўся.

|| незак. адкупля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкупі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкуплю́ся адку́пімся
2-я ас. адку́пішся адку́піцеся
3-я ас. адку́піцца адку́пяцца
Прошлы час
м. адкупі́ўся адкупі́ліся
ж. адкупі́лася
н. адкупі́лася
Загадны лад
2-я ас. адкупі́ся адкупі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адкупі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкупі́цца сов. откупи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкупі́цца, ‑куплюся, ‑купішся, ‑купіцца; зак.

Затраціўшы грошы, вызваліцца ад якой‑н. залежнасці, ад якіх‑н. абавязкаў; выкуп сябе. Дзед.. мог бы адкупіцца ад паноў вольніцу, ды, на жаль, не адкупіўся. Гарэцкі. Усцім узяў у мяне з рук пляшку, паглядзеў яе на сонцы і сказаў: — Дык што ты, гэт квасам адкупіцца хочаш? Сабаленка. / Пра вясельны звычай, калі затрымліваюць маладых, патрабуючы выкупу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

откупи́ться адкупі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкупля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да адкупіцца.

2. Зал. да адкупляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)